เพราะเหตุลอบสังหารขณะเดินทางกลับเมืองเกาผิงอวี๋ชิงจยาจึงได้มีโอกาสใกล้ชิดกับจิ่งหวนมากขึ้นคนผู้นี้ที่วันๆ เอาแต่ทำหน้าเฉยชาก็มีมุมที่อ่อนโยนและเป็นห่วงเป็นใยนางเช่นกันนางได้ล่วงรู้ความลับสำคัญของคนผู้นี้เข้าที่แท้อนุคนงามของบิดาก็เป็นบุรุษปลอมตัวมาเขาเข้ามาเพื่อซ่อนตัว หวังแก้แค้นท่านอาที่ทั้งวางยามารดา และมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของบิดาซึ่งเวลานี้ท่านอาก็ได้ครอบครอง ‘ตำแหน่งขุนนาง’ ของบิดาเขาหลังผจญเหตุการณ์ร้ายๆ กันมา อวี๋ชิงจยาก็มองจิ่งหวนต่างไปจากเดิมเขาเป็นสหายคนเดียวที่นางไว้เนื้อเชื่อใจได้ ไม่ทันได้เอะใจสักนิดว่าคนที่อยู่ข้างกายนางทุกวี่วัน จะเป็นคนเดียวกับที่นางอยากหลีกหนีให้ไกลห่างที่สุดคือหลางหยาอ๋อง... ผู้ที่โหดเหี้ยมและเป็นคนที่ถูกทางการตามล่าและเขาได้มองนางเป็น ‘ทรัพย์สินส่วนตัว’ ที่ไม่อนุญาตให้ใครมารังแกหรือแย่งนางไป!