ตั้งแต่แรกตาย เธอก็เห็นต้นไม้ต้นนี้อยู่ที่นี่แล้วแวมไพร์และภูตตันไม้ไม่มีอะไรเหมือนกันเลยแม้แต่น้อยต้นไม้นั้นคือจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติทว่าแวมไพร์กลับเป็นสิ่งซึ่งผิดธรรมชาติอย่างที่สุดต้นไม้มีรากหยั่งลงลึกและไม่อาจขยับเขยื้อนไปแห่งหนใดแต่แวมไพร์ประหลาดเช่นเธอนั้นพเนจรทั้งคู่มีสิ่งเดียวที่เหมือนกัน นั่นคือ ความเป็นอมตะหญิงสาวผู้มีชีวิตนิรันดร์ออกไปท่องเที่ยวในโลกใบนี้ ครั้งแล้วครั้งเล่า ตลอดพันกว่าปีเก็บเกี่ยวเรื่องราวมหาศาลตลอดการเดินทาง เพื่อนำมาเส้าขานใต้ต้นพฤกษาใหญ่ให้เพื่อนเพียงคนเดียวในชีวิตได้ฟัง ระยะเวลาพันปีได้ก๊กทอสายใย ของสองสหายผู้สัญญาว่าจะธำรงอยู่เพื่อรอดูจุดจบของโลกใบนี้ไปด้วยกัน ไปเถิด โปรดช่วยเป็นโลกกว้างให้ฉัน แล้วฉันจะเป็นบ้านให้เธอเอง