ถ้าอยากตายนัก นายกก็โดดลงไปเลยจิ๋ว และจะบอกให้ฉันไม่เสียใจสักนิดเพราะจากวินาทีนี้นายไม่ใช่เพื่อเราอีกต่อไป” ความรู้สึกจิ๋วที่ส่งต่อมายังใบหน้าที่แสดงออกให้ทั้งตอง เอก เชาว์และตุ้มเห็น ช่างไม่ต่างจากสีหน้าของคนที่เห็นโลกทั้งใบล่มสลายไปต่อหน้า โดยไม่มีใครสักคนในกลุ่มเพื่อนทั้งสี่คาดคิด หรือเชื่อว่าจิ๋วจะทำตามที่ขู่จึงไม่มีใครขยับ แม้นในตอนที่เห็นเด็กหนุ่มร่างเล็กหันหลังปีนขึ้นแนวรั้วกระทั่งในตอนที่เห็นร่างของจิ๋วหลุดจากเสาไฟที่เขายึดจับ ร่วมสู่ความมืดและโขดหินแหลมคมเบื้องล่าง ไม่มีเสียงกระแทกที่เบื้องล่าง ไม่มีเสียงอะไรเลย ชั่วขณะที่ความเงียบงันเข้าครอบคลุมบรรยากาศบนเนินเขาเหนือทะเลก่อนเวลาตีสี่เล็กน้อยเด็กหนุ่มทั้งสี่ช็อกไปชั่วขณะต่อภาพที่เพิ่งเห็นก็กลับสะดุ้งคล้ายถูกเข็มแทง