“ปัตตานี” ถูกกล่าวถึงในฐานะของการเมืองหรืออาณาจักรศูนย์กลางทางการค้าที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของอุษาคเนย์ และเป็นช่วงตอนที่รัฐอันรุ่งเรืองปกครองโดยกษัตริย์หรือสุลต่านที่เป็นสตรีกินเวลาตั้งแต่ราชินีฮีเยาขึ้นสู้อำนาจ เมื่อ พ.ศ.๒๑๒๗จนถึงวันสุดท้ายของการปกครองของราชินีกูนิง กษัตริยาพระองค์ที่๔ ของปัตตานีใน พ.ศ.๒๑๙๔